วันแม่

วันแม่ 12 สิงหาคม

 พระคุณแม่

แม่เหมือนพระพรหมห่มใจลูก   รักพันผูกลูกไม่เสือมสูญ

พระคุณแม่ใหญ่เท่าฟ้าเจิดจำรูญ  ขอเทิดทูลพระคุณแม่แท้จริงเอย

กิจกรรมที่ทำกับแม่

      1.ทำบุญตักบาตร  ไปวัดทำบุญด้วยกัน

      2.ทำอาหารด้วยกัน สนุกและมีความสุขอยู่ในครัว

      3.ไปเที่ยวในเมืองกับแม่อาจจะไปไม่ไกลแต่ถ้ามีแม่ไปด้วยก็อุ่นใจและมีความสุขด้วยกัน

      4.ทำความสะอาดบ้านช่วยแม่ ถึงเหนื่อยแต่ก็สู้เพื่อแม่

      5.เปิดดูละครที่แม่เราชอบ ดูด้วยกันสนุกดี

      6.มอบพวงมาลัยให้กับแม่ แล้วกราบลงที่ตักสวยๆ เป็นสิ่งที่ดีมากมาย

จริงจริงแล้วการจะทำอะไรดีดีให้กับแม่ เราไม่ต้องรอให้ถึงวันแม่แห่งชาติก็ได้ เราสามารถทำดีกับแม่เราได้ทุกทุกวัน

 

 

           ทุกคนบนโลกใบนี้เกิดมาย่อมมีผู้ให้กาเนิด นั่นก็คือ “แม่” จะเชื้อชาติใด ภาษาอะไร ศาสนาไหน จะร่ารวยหรือยากจน คาว่า “แม่” เป็นคาแรกที่ลูกทุกคนเปล่งออกมายามที่เริ่มหัดพูด และเป็นคาแรกที่คนเป็นแม่รอคอยที่อยากได้ยินเช่นเดียวกัน “แม่” คาสั้นๆ แต่มีความหมายยิ่งใหญ่มหาศาล เป็นคาที่ประเสริฐด้วยพระคุณอย่างล้นเหลือ และคงไม่มีคาใดในโลกนี้ที่มีความหมายในตัวมันเองมากมายจนเกินคาบรรยาย อย่างคาว่า “แม่” เพราะการให้กาเนิดลูกสักคนหนึ่งไม่ใช่เรื่องง่าย เก้าเดือนที่ต้องคอยทะนุถนอม คอยดูแลเอาใจใส่ในทุกๆ เรื่อง ทาทุกอย่างอย่างระมัดระวังตลอดเวลา เพื่อให้ลูกน้อยแข็งแรงและปลอดภัย เป็นบุคคลคนเดียวที่มีความอดทนสูงกับการรอคอยที่ยาวนาน กว่าจะกลายเป็นผู้ให้กาเนิด กาเนิดสิ่งมหัศจรรย์ที่พระเจ้าประทานลงมาที่เรียกว่า “ลูก” เพื่อมาเติมเต็มในส่วนของครอบครัวให้เป็นครอบครัวที่สมบูรณ์

            ในวันที่เด็กคนหนึ่งได้มีโอกาสลืมตาดูโลก ใครคนหนึ่งกลับต้องอยู่บนความเป็นความตายกับความเจ็บปวดหนักหนาสาหัสจนแทบขาดใจ เพื่อให้กาเนิดลูกน้อยของตัวเอง หวังเพียงแค่...ให้ลูกน้อยปลอดภัยก็สุขใจ
            ใครคนหนึ่งที่มีชื่อแทนตัวมากมายไม่ว่าจะเป็น มาเทอร์ (Mother)" "มัม (Mom)" มาม้า มามี้ มามอง โอก้าซัง อ่อมมา อุมมี ฯลฯ ทุกชื่อล้วนแต่มีความหมายเดียวกัน นั้นก็คือ ผู้ให้กาเนิด ซึ่งคนไทยอย่างฉันเรียกว่า “แม่”
             “แม่” ครั้งแรกที่ฉันเห็นผู้หญิงคนนี้ ฉันไม่รู้ว่าความรู้สึกตอนนั้นเป็นอย่างไร แต่ฉันมั่นใจอย่างหนึ่งว่า ถ้ามีเขาอยู่ข้างๆฉันจะปลอดภัยและอบอุ่น แม่เป็นคนบ้านนอกธรรมดาคนหนึ่งที่ไม่มีอะไรเหนือกว่าคนอื่นๆ เลยด้วยซ้า ทางานหนักมาตลอด ทากับข้าวอร่อย แม้แม่ไม่ได้เรียนหนังสือจบมาสูงๆ แต่แม่ก็เห็นคุณค่าของการศึกษา พยายามส่งเสียให้ฉันได้ร่าเรียนเหมือนลูกคนอื่นๆทั่วไป แม่มักจะน้อยใจบ่อยๆ เวลาที่ฉันดื้อกับแม่ จนทาให้แม่โกรธแต่แม่ก็ไม่เคยโกรธได้นานเสียที ไม่เคยนินทาหรือพูดให้ร้ายคนอื่นให้ฉันได้ยิน แม่ทาให้ฉันซึ้งกับคาว่า “ให้” “ให้”ในสิ่งที่ดีที่สุดเท่าที่แม่คนหนึ่งจะสามารถทาให้ลูกได้ แม่มอบแต่สิ่งที่ดีๆ จนฉันจะกลายเป็นคนตาบอดเสียแล้ว ที่มองเห็นแต่แม่ของตัวเองดีเลิศกว่าแม่คนอื่นๆ

*** ขอบขอบคุณ กลอนดีๆและภาพสวยๆจาก www.kapook.com

และ สิ่งที่สำคัญที่สุดในที่นี้ขอขอบคุณอย่างสูงกับ บทเรียงความโดย นางสาวนูรยันนะห์ แวดือเร๊ะ โรงเรียน มูฮัมมาดียะห์ จาก www.ibank.co.th/FileUpload/fck/file/win1-nulyanna.pdf